Czytania dnia oraz komentarz do Ewangelii

Czytania liturgiczne z dnia:

30 września 2023 r.

Pierwsze czytanie:

Czytanie z Księgi proroka Zachariasza (Za 2,5-9.14-15a)

Podniósłszy oczy patrzyłem. I oto zobaczyłem człowieka ze sznurem mierniczym w ręku. Zapytałem go: "Dokąd idziesz? A on rzekł: „Chcę przemierzyć Jerozolimę, aby poznać jej długość i szerokość”. I wystąpił anioł, który do mnie mówił, a przed nim stanął inny anioł, któremu on nakazał: „Śpiesz i powiedz temu młodzieńcowi: "Jerozolima pozostanie bez murów, gdyż tak wiele ludzi i zwierząt w niej będzie”. „Ja będę dokoła niej murem ognistym, mówi Pan, a chwała moja zamieszka pośród niej”. „Ciesz się i raduj, Córo Syjonu, bo już idę i zamieszkam pośród ciebie, mówi Pan. Wówczas liczne narody przyznają się do Pana i będą ludem Jego, i zamieszkają pośród ciebie”.

Psalm responsoryjny:

(Jr 31,10.11-12ab.13)

REFREN: Pan nas obroni, jak pasterz swe owce

Słuchajcie, narody, słowa Pana,
goście na dalekich wyspach, mówiąc:
„Ten, co rozproszył Izraela, zgromadzi go
i będzie czuwał nad nim jak pasterz nad swą trzodą”.

Pan bowiem uwolni Jakuba,
wybawi go z ręki silniejszego od niego.
Przyjdą i będą wykrzykiwać radośnie na wyżynie Syjonu
i rozradują się błogosławieństwem Pana.

Wtedy ogarnie dziewicę radość wśród tańca
i młodzieńcy cieszyć się będą ze starcami.
Zamienię bowiem ich smutek w radość,
pocieszę ich i rozweselę po ich troskach.

Aklamacja (2 Tm 1,10b)
Nasz Zbawiciel Jezus Chrystus śmierć zwyciężył, a na życie rzucił światło przez Ewangelię.

Ewangelia:

Ewangelia według świętego Łukasza (Łk 9,43b-45)

Gdy wszyscy pełni byli podziwu dla wszystkich czynów Jezusa, On powiedział do swoich uczniów: „Weźcie wy sobie dobrze do serca te właśnie słowa: Syn Człowieczy będzie wydany w ręce ludzi”. Lecz oni nie rozumieli tego powiedzenia; było ono zakryte przed nimi, tak że go nie pojęli, a bali się zapytać Go o nie.

Komentarz do Ewangelii:

Czytania liturgiczne dnia (wg lekcjonarza)

[ Ewangelia ] Zrozumieć słowa, które Bóg kieruje do mnie. Słowa nie zawsze proste, ale pełne prawdy. Zrozumieć, aby prawda w nich zawarta nie była dla mnie zakryta... Jezus mówi do swoich uczniów właśnie wtedy, gdy wszyscy są wręcz zachwyceni tym, czego Jezus dokonał i są pełni podziwu dla Jego dzieł. Widzą je każdego dnia i nie do końca potrafią to wszystko zrozumieć. Jezus stawia przed nimi prawdę o swoim posłannictwie i tym, że jest ono powiązane ze śmiercią, wpierw zaś z niesprawiedliwym sądem, pełnym zawiści, aby tylko Jezusa z Nazaretu zlikwidować, aby zaginął po Nim wszelki ślad. Ale uczniowie będący tak blisko Jezusa nie zrozumieli tego. Łukasz relacjonuje to następująco: "Lecz oni nie rozumieli tego powiedzenia; było ono zakryte przed nimi, tak że go nie pojęli, a bali się zapytać Go o nie"(Łk 9,45). Zakryta prawda - to rzeczywistość, która może dotyczyć każdego z nas. ZAkryta, bo my sami nie jesteśmy gotowi, by ją przyjąć... Prawda ta może być przez nas potraktowana jak skarb rzucony przed świnie, czyli podeptana, niezrozumiała, zupełnie nieodkryta. Dlatego tak mocno brzmią dzisiejsze słowa Jezusa skierowane do uczniów: "Weźcie wy sobie dobrze do serca te właśnie słowa: Syn Człowieczy będzie wydany w ręce ludzi"(Łk 9,44). Nie przyjmą Go, bo lud i uczniowoe będą Go podziwiać, ale Sanhedryn będzis chciał Go wyeliminować. Będzie całkowicie zamknięty na cuda i znaki i Dobrą Nowinę. Oni jeszcze bardziej staną się zamknięci na prawdę Boga. Oczekując Mesjasza jednocześnie wydadza Go na śmierć bo uczekiwali innego mesjasza wg swoich planów. Jezusa zaś po prostu odrzucili i wzgardzili Nim.
Jak łatwo dzisiaj się ty cieszyć sie cudami, nie widząc jednocześnie planów Boga i trwać w takiej płytkiej postawie. Słowa które dzisiaj Jezus mówi do uczniów są wypowiedziane po tym jak Jezus przemienieł się wobec uczniów na górze Tabor. Zobaczyli Jego chwałę, inny obraz swego Mistrza. Ale nie dopuszczali do siebie prawdy o wydaniu ludziom przez uczonych w Prawie i ostatecznie haniebnej śmierci na krzyżu. Jezus przygotowuje uczniów na rzeczywistość Jerozolimy, tej, która będzie mówiła Hosanna synowi Dawidowemu, ale za kilka dni będzie już mówiła precz, na krzyż z Nim...
Łukasz zanotował dzisiaj, że uczniowie "nie rozumieli tego powiedzenia; było ono zakryte przed nimi, tak że go nie pojęli, a bali się zapytać Go o nie"(Łk 9,45). Jakże często boimy się zapytać Jezusa o pewne trudne dla nas prawdy. Uczniowie, apostołowie nie rozumieli i bali się pytać. Ten sam scenariusz powtarza się dzisiaj: kapłani, odpowiedzialni, liderzy, animatorzy i jeszcze wielu innych w Kościele nie rozumie słów Jezusa i jadnocześnie boi się o to pytać. Nie rozumieją też słów papieża i biskupów, a boją się o to pytać. Zalękniony Kościół, zalękniona wspólnota... Tak łatwo odżegnujemy się od tego obrazu, że to nie ja, to nie my, jak można w ogóle tak mówić... To tylko tanie samousprawiedliwienie. Obawa, aby nie poiwedziano prawdy o nas. Ale codzienność weryfikuje nasze lęki, nasze obawy przed prawdą. Wielokrotnie nie rozumiemy słów Jezusa, ale nie chcemy szukać zrozumienia i odrzucamy je. Podonbnie jak faryzeusze, gdy Jezus używał słów pod ich zdresem słów "węże, plemię żmijowe, groby pobielane, obłudnicy" nie rozumieli tych słów. A były one wezwaniem do nawrócenia, były słowami PRAWDY. Dla nich też słowa te były zakryte. A ty, jak podchodzisz dzisiaj do słów Jezusa? Czy boisz się pytać o prawdę która dotyczy ciebie? Czy masz czas aby zapytać... poznać prawdę, która nie zawsze może być miła i przyjemna? Faryzeusze też słuchali słów, ale niestety ich nie rozumieli i słowa te były zakryte przez nimi, ta treść i przesłanie też była zakryta przed nimi. Kim więc jesteś bojącym się zapytać czy też szukającym prawdy i pytającym Jezusa, gotowym jednocześnie ją przyjąć i wypełnić?

Jacek Zamarski