Czytania dnia oraz komentarz do Ewangelii

Czytania liturgiczne z dnia:

27 września 2022 r.

Pierwsze czytanie:

Czytanie z Księgi Hioba (Hi 3, 1-3. 11-17. 20-23)

Hiob otworzył usta i przeklinał swój dzień. Zabrał głos i tak mówił: "Niech przepadnie dzień mego urodzenia i noc, gdy powiedziano: Poczęty został mężczyzna. Dlaczego nie umarłem po wyjściu z łona, nie wyszedłem z wnętrzności, by skonać? Po cóż mnie przyjęły kolana, a piersi podały mi pokarm? Teraz bym spał, wypoczywał, odetchnąłbym w śnie pogrążony z królami, ziemskimi władcami, co sobie stawiali grobowce, wśród wodzów w złoto zasobnych, których domy pełne są srebra. Nie żyłbym jak płód poroniony lub jak dziecię, co światła nie znało. Tam niegodziwcy nie krzyczą, spokojni, zużyli już siły. Po co się daje życie strapionym, istnienie złamanym na duchu, co śmierci czekają na próżno, szukają jej usilniej niż skarbu; cieszą się, skaczą z radości, weselą się, że doszli do grobu. Człowiek swej drogi jest nieświadomy, Bóg sam ją przed nim zamyka".

Psalm responsoryjny:

(Ps 88 (87), 2-3. 4-5. 6. 7-8)

REFREN: Moja modlitwa niech dotrze do Ciebie

Panie, mój Boże, wołam do Ciebie we dnie,
żalę się przed Tobą w nocy.
Niech dotrze do Ciebie moja modlitwa,
nakłoń ucha na moje wołanie.

Bo moja dusza nieszczęściem jest przepełniona,
a życie moje zbliża się do Otchłani.
Zaliczono mnie do grona idących do grobu,
stałem się jak mąż pozbawiony siły.

Między zmarłymi jest moje posłanie,
tak jak poległych, którzy leżą w grobach,
o których Ty już więcej nie pamiętasz,
nad którymi nie roztaczasz już opieki.

Strąciłeś mnie w otchłań najgłębszą,
w mrok i przepaść.
Twój gniew mnie przygniata,
spiętrzyły się nade mną jego fale.

Aklamacja (Mk 10, 45)
Syn Człowieczy przyszedł, żeby służyć i dać swoje życie jako okup za wielu.

Ewangelia:

Ewangelia według świętego Łukasza (Łk 9, 51-56)

Gdy dopełniały się dni wzięcia Jezusa z tego świata, postanowił udać się do Jeruzalem, i wysłał przed sobą posłańców. Ci wybrali się w drogę i weszli do pewnego miasteczka samarytańskiego, by przygotować Mu pobyt. Nie przyjęto Go jednak, ponieważ zmierzał do Jeruzalem. Widząc to, uczniowie Jakub i Jan rzekli: "Panie, czy chcesz, byśmy powiedzieli: Niech ogień spadnie z nieba i pochłonie ich?" Lecz On, odwróciwszy się, zgromił ich. I udali się do innego miasteczka.

Komentarz do Ewangelii:

Czytania liturgiczne dnia (wg lekcjonarza)

[ Ewangelia ] W życiu ważne jest, czy to ja jestem dla siebie najważniejszy, czy Jezus. Jeśli bowiem zatrzymamy się na sobie, to my będziemy w centrum naszego zycia, a nie Jezus. Idąc za jezusem nie wiesz co cię będzie czekać na tej drodze. To nie jest super spokojne i bezpieczne powołanie. Tu nie wystarczy tylko entuzjazm, aby iść za Jezusem. Na tej drodze czekają nas trudy i przeciwności. To droga dzielenia losu Jezusa, a więc i prześladowań i odrzucenia. Iść za Jezusem oznacza naznaczyć swoje życie porzuceniem przez innych, często też brakiem bezpieczeństwa, tak, jak miało to miejsce na Golgocie. Tak wiec czasem brakuje w tym powołaniu stabilizacji, spokoju, wytchnienia, uznania. To trudna droga i Jezus zdaje się mówić o tym, ostrzegać łatwowiernych przed fałszywym obrazem sielanki życia uczniów Jezusa. Świat ze swoimi sprawami zdaje się wkradać każdego dnia do naszego posłania. Spotykają nas przeciwności i mamy ochotę zrewanżować się innym za odrzucenie i obojętność szukamy sprawiedliwości na ludzki sposób. Ale jezus wskazuje dzisiaj, że głoszenie Królestwa Bożego jest ważniejsze niż koncentrowanie się na swoich sprawach. Jezus mówi mu konkretnie w poprzednich wersach, abyśmy aby zostawili swoje sprawy całkowicie zaufali Jezusowi. To właśnie głoszenie jest ważniejsze niż wszystkie inne sprawy. Te słowa brzmią bardzo, bardzo mocno. Jezus podkreśla to, aby nie mieć złudzeń, że głoszenie Ewangelii to coś dodatkowego w życiu. To jest priorytet i to potrzeba nam zrozumieć. Widzimy, że wielu miało z tym nie lada kłopoty. Niewłaściwie to rozumieli, na co również wskazuje dzisiaj słuchaczom Jezus. Bo Jezus wskazuje na to, że głoszenie Ewangelii to nie jest łatwa ciepła posadka na pół etatu i do tego bardzo dobrze płatna. To zupełnie inny świat, gdzie trzeba umieć serwać z naszymi planami, aby realizować wolę Boga. Bóg żąda od nas, abyśmy wyrzekli się wszelkich rodzinnych radości. Jezus domaga się bardzo radykalnego zerwania ze światem. Nie budowania własnego bezpieczeństwa poza Jezusem. Słowa dotyczą nie tylko Apostołów, ale każdego z nas.
Czy więc oglądasz się wstecz, obawiasz się, czy też chcesz realizować tylko swoje plany? Ucz się dzisiaj, jak ważne jest właśnie być gotywym na to, co Bóg przygotował i chce pełnić w twoim życiu. Być w 100% dyspozycyjnym dla Boga. Każdego dnia, przez całe swoje życie. A to oznacza nie tak jak Jakub i Jan rozwiązywać problemy z tymi, którzy nas nie przyjęli, ale na swój sposób odrzucają nas. Jezusa i uczniów Samarytanie odrzucili ponieważ zdążał do Jerozolimy. Jezus z uczniami to byli ludzie wiary i dlatego nie podobali się Samarytanom. Czy nie podobnie jest w dzisiejszym świecie, że wierzących odrzuca się wręcz, prześladuje w mediach i wyśmiewa ze wzglęgu na Jezusa??? A Jezus dzisiaj jak uczy nas na przykładzie Jakuba i Jana, synów gromu? Oni chcielu zrobić porządek z tymi niewiernymi. Radykalnie i bez skrupułów. Powiedzieli szczerze: "Panie, czy chcesz, a powiemy, żeby ogień spadł z nieba i zniszczył ich? " A Jezus nie chce ich niszczyć, ale jak zanotował to Łukasz "zabronił im". Jezus wie, co jest w sercu człowieka i nie chce nikogo niszczyć, ale daje mu szansę. Przecież Paweł, który tak gorliwie głosił Jezusa był tym, który jako Szaweł, faryzeusz z krwi i kości prześladował Go wyjątkowo gorliwie. Ale Jezus pociągnął go do umiłowania Ewangelii. Dlatego potrzeba nam żyć z wielką miłością, otworzyć sie na to, co Jezus przygotował dla nas. przyjąć w pokorze i z miłością wskazania Jezusa.
czy słuchasz Jezusa i stosujesz to kazdego dnia, czy chcesz jak Jakub i Jan zadziałać po swojemu? Czego dzisiaj uczey cię Słowo Boże? Czy zawsze łatwo jest z pokorą dać komuś kolejną szansę?

Jacek Zamarski