Czytania dnia oraz komentarz do Ewangelii

Czytania liturgiczne z dnia:

25 kwietnia 2024 r.

Komentarz do Ewangelii:

Czytania liturgiczne dnia (wg lekcjonarza)

[ Ewangelia ] Bóg zakrywa prawdy przed mądrymi tego świata, a objawia je prostaczkom. Mądrzy i roztropni nie dostrzegają tego, co Bóg zechciał objawić prostaczkom. Tak więc ci ze świata, tacy dokładni i przewidujący nie dostrzegają bożych prawd. To ich własna kalkulacja staje się zasłoną, przez któą sami nie są zdolni dostrzec tej prawdy. I własnie za to Jezus dzisiaj wysławia swego Ojca, któy jest w niebie.
Dlaczego więc Jezus dziekuje Ojcu za to, że prawdy Królestwa są zakryte dla tych mądrych i roztropnych? Jezus wskazuje nam dzisiaj, że człowiek pragnący wejść do Królestwa Boga, właśnie ten maluczki, to człowiek prosty. Właśnie taki bierze wszytsko co wskazuje mu Bóg takie jakim jest. On to przyjmuje zasadę, aby w życiu tak oznaczało TAK, a nie oznaczało NIE. Bez podtekstów i tajemniczych załączników... Taki to człowiek radoje się z tej prawdy, którą przedstawia mu Bóg, przyjmuje ją z radością, a przy tym jest w jego sercu wdzięczność.
Dlaczego ten mądty i przewidujący ma z tym taki kłopot? Dlatego, ze ten mądry i tak często bardzo przewisujący człowiek ufa tylko swojej mądrości i swoim przewidywaniom. Taka postawa nie pozwala mu przyjąć bożego Objawienia. On to właśnie nawet jeśli spotka się z tym Objawieniem, uznaje go za owoc własnego wysiłku czy też jest pewny, że to owoc jego pomysłowości.
Uznać Boga ponad sobą. To On objawia się prostym, bo takie jest Jego upodobanie. To On zakrywa mądrość przed głupcami, aby jej nie poniżali. Stać się mądrym przed Bogiem, to czasem oznacza stracić uznanie w oczach świata. Czy stać mnie na to??
Tylko Syn objawia Ojca i tylko temu, w kim ma upodobanie. Mieć upodobanie w oczach Boga, stać się niczym dziecko, niczym maluczki, prosty człowiek...
W dzisiejszej Ewangelii widzimy też, że Jezus nie pomija nikogo. Do każdego kieruje te wspaniałe słowa: "Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię"(Mt 11,28). To właśnie w Jezusie jest dla nas pewna przystań we wszystkich naszych sytuacjach, kiedy trud wciska nas, wręcz wdeptuje w podłoże. Wtedy, gdy jest nam tak ciężko, gdy wielu po prostu odsuwa się od nas - Jezus mówi przyjdź, przyjdź do mnie, bo chcę ci pomóc, chcę cię pokrzepić w twoim trudzie. Chcę być z tobą.
Tak ważne są te słowa, mają takie kapitalne znaczenie. Ci, któych wiara jest głęboka wiedzą, ze na Jezusie się nie zawiodą. Ci z wiarą letnią często odchodzą od Jezusa. Opuszczają Go tak jak inni ich opuścili, bo myślą, ze Jezus tak samo jak ludzie zawodzi. A tymczasem On zna cię po imieniu i nie ucieka w obliczu twoich trudności. Ale trwa i chce cię chronić przed atakami złego, szatana, atakami innych ludzi. Po prostu ochrania cię. Ociera twoje łzy, zabiera twój lęk i obawy. Nie zostawia cię samego, ale ociera twoje łzy. Każdy trud i wszelkie nasze onbciążenie przestają nam ciążyć, gdy przychodzimy do Jezusa. On zabiera naszą słabość, staje po naszej stronie. A jakże często zapominamy o tym...
Właśnie Ewangelia jest dla nas taką drogą, która niezawodnie prowadzi nas do Jezusa, do pokoju, który On nam daje. Mówi bowiem do nas każdego dnia: "Weźcie moje jarzmo na siebie i uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokorny sercem, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych"(Mt 11,29). Idąc z Jezusem znajdziesz ukojenie twojej potrzaskanej często duszy. Właśnie Jezus jest cichy i pokorny sercem... Tego włąśnie potrzeba nam uczyć się od Niego. Cichości i pokory, aby znaleźć ukojenie pośród tych wszystkich ataków, które spadają na nas w naszej codzienności. Weź swoje życie, zachwyć się nim i realizuj swe powołanie - zdaje się mówić nam każdego dnia Jezus. Aby nie było w nas ucieczki od codzienności, od trudności, Jezus daje nam bezpieczeństwo. Daje nam pokój, którego świat nie może nam dać.
Więc podejdźmy z radością do Jezusa. Nie wstydźmy się tego, że wybraliśmy Jezusa, bo jest to najlepszy wybór. Jarzmo Jezusa nie zadaje nam bólu, ono nie ociera nas jak to drewniane, niewłaściwie wykonane jarzmo dla zwierząt. Jego droga nie jest dla nas drogą bólu cierpienia. Może towarzyszyć jej trud, ale to tylko przedsionek do Królestwa. Właśnie w postawie cichości na wzór Jezusa znajdziemy ukojenie dla naszej duszy, naszego serca.

Jacek Zamarski